Scootersafari

Het regende. Keihard. De hele dag. Rond 12 uur waren we het lanterfanten in ons huisje zat. We trokken een zwembroek aan (omdat we met de scooter op pad zijn hebben we bijna geen bagage bij ons. Zeker geen droge korte broeken of regenkleding). We reden naar de tempel en daar kochten we een regenjas die aanvoelt en kraakt als een plastic zak. En we gingen toeren. Al snel werd de weg versperd door een slagboom. We waren bij een Wildlife Sanctuary! We gingen weer eens op safari! Pieter ging eerst maar eens naar de meneer bij de slagboom. Die werd blij toen wij naar binnen wilden en ging binnen een mooie kist halen. Daar zaten kaartjes in, wisselgeld en mooie stempels. Op ons kaartje stond een olifant. Of die in het wildpark zaten werd niet duidelijk, de man sprak geen woord Engels (en ons Thais gaat alleen over eten). Binnen bleek het natuurpark vooral een berg te zijn. Daar ging Jikke op de scooter, over steile wegen, door haarspeldbochten en langs afgronden. Het was er prachtig. Heel veel tinten groen en bamboe. Tussen de toppen hing nevel, en af en toe reden we daar zelf doorheen. Een rare warme klamme natheid, een beetje als een Turks stoombad. 
We hoopten op een dorp om te lunchen maar dat kwam niet. Daarna hoopten we op een benzinepomp, want één van de benzinemeters stond in het rood. Helaas hadden we geen kaart en geen bereik, dus zelfs geen Google maps. Uiteindelijk waren er ergens een paar huizen en bood een jongen aan op zijn brommer ergens benzine te halen. Eten was er niet, wel zelfgestookte whisky voor tijdens het wachten. 
Daarna scheurden we weer terug. Het was nog steeds  heel mooi en heel nat. Geen olifanten gezien trouwens.