Haaien en springen

Vanmorgen kwamen Ties en Elske weer veilig terug na een nachtje Full Moon Party op Koh Phagnan. Ok, Gaby had de boot terug gemist maar die leek daar zelf niet zo mee te zitten. Toen Elske en Ties na een paar uur weer bij de mensen waren gingen we naar onze favoriete baai: Tanote Bay.
Het laatste stuk ging erg steil omhoog en omlaag en was onverhard. Maar onze scooters konden dat wel hebben, en de weg erheen was een groot deel van de fun. 
Omdat het nogal afgelegen was waren er maar een paar hutjes, maar wel wat restaurants voor de snorkeltrips. Er zaten namelijk veel haaien en barracuda's, en die kwam je met een snorkel binnen een paar minuten tegen. 
In de baai hadden we ook een favoriet restaurantje op het strand dat werd gerund door de familie Tanote. De hele familie werkte mee, van de lastige neef tot de onhandige oude tante. De organisatie was buitengewoon afwezig en het was een genot om dat aan te zien. Al was er veel personeel, slechts één iemand kookte en één iemand sprak een beetje Engels, al klonk dat ook Thais. Alleen zij kon met klanten overleggen en afrekenen. Door de klanten de bestelling zelf te laten opschrijven werd dat een beetje opgelost, maar niet genoeg. Er waren voortdurend bestellingen waarvan niemand wist voor wie ze waren, mensen die enorm lang op hun eten wachten en mensen die probeerden af te rekenen waar de bazin boos NO tegen riep. Het eten was overigens erg goed, dat dan weer wel.
In de baai kon je met gevaar voor eigen leven via een rafelig touw ook een 15 meter hoge rots beklimmen en er weer afspringen. Een fijne dosis adrenaline om Ties uit zijn kater te krijgen.
Het was zo heet dat we met t-shirt aan zwommen tegen het verbranden. Alles was toch zo weer droog.
Tegen de schemer reden we weer terug, ik in het midden omdat de familie consensus is dat ik het minst goed kan scooteren. Het was zo'n fijne dag dat ik stiekem even moest huilen van blijdschap dat we hier met zijn vijven zijn en het samen zo goed kunnen hebben.