Draken verslaan

Bertien smste: draken zijn er om te verslaan! Geïnspireerd door Mathijs' verhaal over de kwijlende komodovaraan op Rinca die bijna een paar verdwaalde duikers had opgegeten pakten we een bootje.
Dat voelde overigens heel vreemd. De vlucht naar KL na de onze is uit de lucht geschoten. 298 mensen zijn omgekomen, waaronder familie en bekenden. Truike, Regis en Laurens komen nooit meer aan, toch vieren wij vakantie. Maar wat is het alternatief?
Op Rinca kwamen we door een echte Jurassic Parc-ingang en zagen we binnen 3 minuten al actie. Een vleesetende varaan van een paar meter lang besloop een slapend hert. Hij porde wat, kuste het hert wakker en het hert ging een beetje verderop staan. Mmm, geen honger?
Wat verderop lagen twee varanen lepeltje lepeltje te copuleren. Dat duurde al uren. Varanen zien er groot maar niet echt bloeddorstig uit. Zo hoog als een hond en een beetje lomp: ik had ze enger verwacht. Toch vallen er af en toe doden, ze eten alles: hun eigen jongen, apen, slangen en als het zo uitkomt mensen.
Zelf eten we naderhand ieder uit ons lekker vettig doosje dat al sinds half 8 op de boot staat, zonder koeling. Een hele enge vis met scherpe tandjes, of een kip met alleen vel en botten. Je zou nog gaan verlangen naar plofkip van Appie!