Pieter danst indigo
Door: Jikke & Ilse
Blijf op de hoogte en volg Ilse
27 Juli 2014 | Indonesië, Aemuri
We hangen al anderhalve dag rond in ons resort bij Maumere. Van zwembad naar strand en weer terug. Zelfs mijn borduurwerkje is af. We willen actie! Het is een makkie om genoeg brommers te regelen om naar Watublapi te rijden. Als je langs de weg loopt vraagt bijna iedere brommert die langskomt of je vervoer nodig hebt. Op de hobbelige groene weg met prachtig uitzicht op een eindeloze hoeveelheid palmbomen (bomen zijn relaxt, vet relaxt), rijden we tot onze schrik langs een bus met toeristen die foto's van bomen maken. Dat kan maar een ding betekenen: een Nederlandse Sawadeegroep. Als we bij het dorpje waar ze ikats (doeken) weven aankomen, treffen we niet veel ikats aan maar belanden we in grootse chaos. Ze verwachten een grote groep toeristen en zoals dat nou eenmaal gaat, moeten ze dan optreden en dansen. Maar wat doen die vier andere blanda's nu al hier? Ze snappen er niks van en de ikatmarket is in rep en roer. Gehaast laten ze zien hoe ze de ikats weven en kleuren met natuurlijke grondstoffen als indigo. Als de échte groep toeristen aankomt, beginnen ze te dansen en te zingen, zoals we gewend zijn. We mengen ons met gemak en zijn voor de eerste keer blij een sawadeegroep te zien. Net als zij gaan we aan de arak, 40% alcohol, rijstcake en de lokale sigaret. Pieter vraagt Jikke en Merav of ze kunnen roken, 'dúh, ik weet niet of je het doorhad maar we wonen in Amsterdam.' De ikatmannen en vrouwen beginnen te dansen en te schreeuwen en aan het eind moet iedereen meedoen. We staan met z'n allen in een kring en het oude vrouwtje, de opper-ikatvrouw die erg geniet van deze performance, zoekt de best dansende man uit: Pieter. Die doet leuk mee (het ziet er echt debiel uit) en slaakt gezellig kreten uit met de oude vrouw die al verliefd op hem begint te worden. Nu kunnen we al helemaal niet meer weg sneaken, zoals de bedoeling was...
Jammer dat Camille er niet bij was. Die zou de ikats van de lijnen spelen en iedereen eruit dansen. Als we eindelijk weg kunnen, zwaait iedereen ons enthousiast na, al kopen we geen ikat.